Klein water rondom Delft

Wat doen we dit jaar met de clubtocht? Niet te moeilijk, afwisselend, iets bijzonders. Tochtje door Delft. Leuk. Nog leuker om ernaartoe te varen. Hoewel de weersvoorspellingen beroerd waren, gingen we met 14 vaarders op pad, 2 volgauto's voor de support.

Start in Schipluiden met koffie en gebak, typisch Schipluidens schuimgebak. Genoeg calorieën voor de hele dag. Wind in de rug, stevige wind. Altijd riskant, want je moet ook een keer terug. Maar voorlopig genoten we ervan. Veel waterlelies, een enkele keer overdragen en voor de souplesse in de rug mochten we ook een paar heel lage bruggetjes onderdoor.

In Delft konden we lunchen in de zon, op het veldje voor het Science Centre. Museumjaarkaart getrokken en een uurtje rond gekeken. En overal aan gezeten, want dat moest. Prachtige speel- en ontdekplek, ook voor volwassenen. Maar je moet er wel tegen kunnen, dat kinderen voorrang krijgen en de vluchtsimulator bezetten.

Terug zoals verwacht stevig tegen de wind in peddelen. Nog een paar Delftse grachtjes meegepakt en natuurlijk veel belangstelling gewekt.

Om te vieren dat de club 81 jaar bestaat, sloten we af met een prima barbecue. Vingers bij afgelikt.

Weekend 020

Blijkbaar blijft het bijzonder: Rotterdammers op weg naar Amsterdam. En dus heb je het over 020.
Een ontspannen dagje Amsterdamse grachten en een stevige tocht over het IJmeer. Kamperen in Durgerdam. Weinig wind en veel zon, beloofde de weerman. Dat klopte, op zaterdag. Over het IJ langs het Muziekgebouw, naar Nemo en ... de grote broer van onze kleine kajaks. We trokken veel belangstelling, vooral van toeristen. Onze foto's gaan nu waarschijnlijk over de hele wereld, in elk geval door Japan!

Zaterdag was het toch anders. Een onvoldoende voor de weerman, een dikke plus voor de tocht. Door het achterland van Durgerdam, over de meren en tegen de wind in naar Monnickendam. Natuurlijk een broodje vis in de haven. 

Een blik op het IJmeer in de verte, zwemvesten aan, sleeplijn om en de golven in. Opnieuw met een paar dappere verse leden, die heel, heel stevig in hun boot zaten. Helemaal om Marken heen, dat werd te gek. Maar toen we de kajaks overdroegen, over de dijk heen, leek dat opeens toch een aardig alternatief. Een plan voor een kanosteigertje?

Maar daarna was het alleen nog maar genieten. Wind en een lekker golfje in de rug, een briljante surf, geen kracht zetten, beetje sturen, terug naar de camping in Durgerdam. Ik had beloofd dat iedereen rond etenstijd weer thuis zou zijn. Daar was geen woord van gelogen, als je Spaanse gewoontes aanhoudt.

Weekendje 020? Moeten we vaker doen.

Beginnerstocht voor stoere doordouwers

Of: hoe de wind van een eenvoudige tocht iets bijzonder pittigs maakt.
Of: waarom beginners zich afvragen wat een tocht voor gevorderden dan wel is.

Mei 2013 op de Grevelingen

Gepland: een zeetocht om nieuwe leden kennis te laten maken met het zoute water en de golven. Vanuit Stellendam bijvoorbeeld. Maar de dagen ervoor trok de wind flink aan, tot windkracht 5. Op de Brouwersdam nog wel even naar het westen gekeken: prachtig, maar niet verstandig. Oostelijk de Grevelingen, ook groot water, ook zout, ook golven.

Langs de Hompelvoet naar de Archipel. Met vier kajakkers van de Biesbosch-Bevers in de luwte genoten van de zon, maar daarna onverbiddelijk en kilometerslang de wind op kop.















Iede had er terecht vertrouwen in dat iedereen dit veilig aankon, JP hield de techniek in de gaten en niemand gelooft mij meer als ik weer een beginnerstocht uitzet.

Toch ook een stukje in de luwte